- qıyqac
- 1. sif. Əyri, çəp, yanakı, çəpəki. Siyah zülfü dal gərdəndə bir qulac; Sona cıqqası tək ucları qıyqac. Q. Z.. Dağ başından günəş baxınca qıyqac; Quşlar durmaz, sərsəm kimi bağırar. A. Ş.. Tikanlı tel uzanır hər yana əyri, qıyqac. R. R..2. is. Çəpinə kəsilmiş, yaxud çəpinə qatlanmış parça və s. ; üçkünc baş örtüyü. Başına güllü qıyqac bağlamış Həqiqət . . torpaq daşıyan, yer qazan, daş aşıran yoldaşlarına baxırdı. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.